- belirlenmiş
- ορισμενος. καθορισμένος
Türkçe-Yunanca Sözlük. 2010.
belirlenmiş
Look at other dictionaries:
yazgıcılık — is., ğı, fel. Her şeyin, alın yazısına göre önceden belirlenmiş olduğuna, insanın bu önceden belirlenmiş olan alın yazısını değiştiremeyeceğine inanan dünya görüşü, kadercilik, cebriye, fatalizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
ada — is., coğ. 1) Deniz veya göl suları ile çevrilmiş küçük kara parçası, cezire İnziva yerim bazen limanda bir şileptir, bazen bir ada. R. H. Karay 2) Trafiğe açık bir yol üzerinde sola dönüşleri sağlayan, sağ tarafta veya yol ortasında yer alan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağır para cezası — is. Bazı suçlara karşılık yasalarca belirlenmiş yüksek para cezası … Çağatay Osmanlı Sözlük
belgin — sf. Tam ve kesin olarak belirlenmiş olan, sarih Yalnızca beyaz elleri belgin, bir hülya kadını, dağılan bir evrenin perisi olup çıkar. S. İleri … Çağatay Osmanlı Sözlük
bencilik — is., ği 1) Benci olma durumu, hodpesentlik, egoizm 2) fel. İnsanın bütün eylemlerinin ben sevgisiyle belirlenmiş olduğunu, buna göre ahlaklılığın da yalnızca kendini koruma içgüdüsünün bir biçimi olduğunu ileri süren öğreti 3) fel. Kendi benini… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bileşik faiz — is., ekon. Belirlenmiş süreye dek birikmiş faizlerin anaparaya eklenmesiyle elde edilen toplam üstünden ödenen faiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
buluşmak — nsz, le 1) Bir araya gelmek 2) Karşılaşmak 3) de Önceden belirlenmiş bir yer ve zamanda bir araya gelmek Ertesi gün yine pastacıda buluştular. P. Safa 4) Kavuşmak Yâr ile buluşsak bir tenha yerde / Duyarlar rakipler söz olur gider. Âşık Veysel … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalışma saati — is. Belirlenmiş, planlanmış çalışma zamanı, iş saati … Çağatay Osmanlı Sözlük
çanak — is., ğı 1) Toprak, metal vb. bir maddeden yapılmış yayvan, çukurca kap Oradaki sigara çanağından bir Gelincik alıp yaktıktan sonra anlattı. B. Felek 2) Göz çukuru Kanlı çanaklarından fırlayan iri parlak gözleri, pek korkunç bakıyordu. Ö.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çay saati — is. Çay içmek için belirlenmiş saat … Çağatay Osmanlı Sözlük
duvar topu — is., sp. Özel bir odada tek veya çift kişiyle oynanan, topu bir raketle duvardaki belirli bölgeye atıp dönüşte çizgilerle belirlenmiş oyun alanına düşürme esasına dayanan bir oyun … Çağatay Osmanlı Sözlük
